Jumbled LifeKung mamalasin ka nga naman...
akala mo okay na ang lahat. Na kaunti na lang ang aalalahanin mo. Ilang araw niyo ring pinagpaguran mag-shoot para sa isang dokyu na hindi rin naman pala maipapasa on time. Ang malupit pa nito, ilang araw na ang nakakaraan matapos ang deadline ay hindi pa rin naipapasa. So wala kayong choice kung hindi gumawa ng panibago. Bago pati ang topic. In just 1 week. Kainis. Kapagod. Kaloka!
Medyo depressed ako nitong mga nakaraang araw. Acads, acads at acads. Kelangan talaga pagisipang mabuti ang mga gagawin. Dahil kakaiba rin ang balik nito sa iyo. Nakakalungkot. Wala ito sa mga plano ko. Sana makamit ko pa rin ang CS.
Mabuti at may musika. Nalilibang ako. Nakakalimutan ang mga masalimuot na nangyari ngayong semestre. Salamat Rain at Jason Mraz.
May nadiskubre rin ako tungkol sa aking sarili. Masaya talaga ako kapag gumagawa ng dokyu o kahit na anong related sa film. Gusto ko na mag-film. Pero hindi ako magshi-shift. Sayang naman. Marami ring opportunities sa CommRes. Magsesecond degree na lang ako. Kapag may pera na. Magastos kasi ang FAVC.
"You And I Both"Was it you who spoke the words that things would happen but not to me
Oh things are gonna happen naturally
Oh taking your advice I'm looking on the bright side
And balancing the whole thing
But often times those words get tangled up in lines
And the bright lights turn to night
Until the dawn it brings
Another day to sing about the magic that was you and me
Cause you and I both loved
What you and I spoke of
And others just read of
Others only read of the love, the love that I love.
See I'm all about them words
Over numbers, unencumbered numbered words
Hundreds of pages, pages, pages forwards
More words then I had ever heard and I feel so alive
Cause you and I both loved
What you and I spoke of
And others just dream of
And if you could see me now,
Oh love, no
You and I, you and I
Not so little you and I anymore, mmm...
And with this silence brings a moral story
More importantly evolving is the glory of a boy
Cause you and I both loved
What you and I spoke of
And others just dream of
And if you could see me now
Well I'm almost finally out of
I'm finally out of
Finally deedeedeedee
Well I'm almost finally, finally
Well I'm free, oh, I'm free
And it's okay if you have go away
Oh just remember the telephone works both ways
And if I never ever hear them ring
If nothing else I'll think the bells inside
Have finally found you someone else and that's okay
Cause I'll remember everything you sang
Cause you and I both loved what you and I spoke of
and others just read of and if you could see now
well I'm almost finally out of.
I'm finally out of, finally, deedeeededede
well I'm almost finally, finally, out of words.
--------------------------------On a brighter side, nakapag-bonding na rin kami ng block K3. At special ang lahat dahil birthday ng pinakamamahal naming si Kay. Sa Albergus ang venue. At adventure din ang pagpunta namin doon ni Raine. Sarap ng food. Masaya. Nonstop kodakan. Round 2 sa desserts. Sayawan. Breakdance. Showdown. Kilig factor. Emote. Kabaliwan. Sana maulit!
lucia
9:39 PM
|
kailangan ko ng
tulog!
hindi na tumatalab ang
kape!
dapat matuto na akong mag-manage ng
time ko!
B.I. ang
TV!
Fuck!
lucia
10:08 PM
|
CommResSoc's 30th AnniversaryYes, proud naman ang newbie at kasali sa 30th year ng CRS. Fun fun ang anniv week, although hindi lahat ng events eh napuntahan ko.
this is a picture sa exhibit namin sa CommRes sala, syempre kaming tatlo pa rin ang magkakasama. Dahil 30 years na eh pearls ang emote ng lahat. pero si Raine ponkan. hahaha...
Eto naman ang pics nung Alumni Gathering sa Balay Kalinaw. Naku si Rej hindi nagpunta. na-miss niya tuloy ang saya. hehe...
Huli ka! Kumusta naman at saktong susubo pa ako ng food. Sabi ko na nga ba dapat hindi ako tumingin nung hawak ni Kuya Stan ung camera. Ayan tuloy...
Mukha na naman akong tanga dito! Si Ate Chrissie ata kumuha nito.
Dahil kami ay mga loser at hindi man lamang nakasali sa ni isang game, eepal na lang kami sa kodakan. Nagkalat na rin ang wrappers ng apa-flavored polvoron sa table.
Newbies! Ako, Raine, Owen at Dianne. Malapit talaga dapat ang upuan sa pagkain?! hahaha...
Picture Picture! Sadly wala kami diyan ni Raine. Gabi na kasi at kelangan na naming dalawang umuwi. Kumusta naman ang dilim sa UP noon?! Anyway, nakapag-uwi naman kami ng lobo (iyong pink na hawak ng isang alumna). Haha... Wagi!
lucia
9:25 AM
|